Dossier Spoortunnel Delft
De spoortunnel in Delft is een nieuwe 2,3 km lange tunnel in het hart van Delft. De tunnel maakt onderdeel uit van het project Spoorzone Delft. De aanleiding tot het project is de vervanging van het Delftse spoorwegviaduct door een tunnel, maar beslaat behalve de spoortunnel de herinrichting van het betrokken deel van de stad. De Spoorzone moet uiteindelijk plaats bieden aan een spoorwegstation annex stadskantoor, bijna 1500 woningen, enkele kantoren en een stadspark.
De 2,3 kilometer lange tunnel heeft twee buizen met elk twee sporen en is aangelegd met de zogeheten wanden-dakmethode. Bij deze methode, waarmee ook de Haagse tramtunnel is aangelegd, worden de tunnelwanden en het dak eerst gebouwd. Vervolgens wordt de grond tussen de tunnelwanden verwijderd om plaats te maken voor de tunnelbuizen. Ten zuiden van de Irenetunnel en bij de Schie (Bolwerk) is de damwandconstructie toegepast, waarbij er wel sprake is van een open bouwput. De buizen komen te liggen op een diepte van 10 meter N.A.P.
De bouw startte in de zomer van 2009. Er werd meetapparatuur geplaatst in panden rond de Spoorsingel om bij de bouw verzakkingen te lokaliseren.
Het eerste deel van de tunnel werd september 2014 opgeleverd. Op 1 november werd de eerste proefrit gehouden en reed dus de eerste trein door de tunnel.
Aanvankelijk zou de tunnel eind 2012 in gebruik worden genomen, maar tussentijds is vertraging opgelopen door de bodemgesteldheid en weeskabels.
Het project viel uiteindelijk tientallen miljoenen euro’s duurder uit dan oorspronkelijk beraamd, waardoor de gemeente Delft in een financiële crisis raakte.
Op zaterdag 28 februari 2015 reed de eerste passagierstrein door de tunnel.
De laatste fase van de stedelijke ontwikkeling in de Spoorzone wordt gepland in 2020.
De kosten worden geschat op € 1 miljard.
Projectgeschiedenis (Spoorzone Delft)>
Overzicht van Spoorzone Delft-artikelen in Civiele Techniek>