Belangrijke volgende stap in toepassen Olivijn
Het veel voorkomende aardmineraal Olivijn wordt vaak genoemd als een oplossing voor het vastleggen van CO2. Maar hoeveel moet je er dan van gebruiken, is het veilig en hoeveel CO2 scheelt het? Dat heeft Deltares nu onderzocht, onder meer door een eerder expert-model te valideren en verbeteren met veldproeven. Het rapport over dat experiment is onlangs gepubliceerd.
CO2 is een broeikasgas. Het is belangrijk om de uitstoot ervan te verminderen om de verdere opwarming van de aarde tegen te gaan. Maatregelen om CO2 uitstoot te beperken blijven nodig, maar het al uitgestoten CO2 vastleggen helpt de schade te beperken. Het kunnen voorspellen hoeveel CO2 Olivijn in de loop der tijd vastlegt is ook in commercieel opzicht interessant.
Daarmee wordt het bijvoorbeeld in de bouw mogelijk om uitstoot van CO2 aantoonbaar te compenseren. Wordt er meer gecompenseerd dan gebruikt, dan mag het overschot als rechten worden verkocht. Zo kan investeren in Olivijn interessant worden als alternatieve bouwstof, bijvoorbeeld in de plaats van zand of grind.
Op het terrein van Deltares zijn in totaal elf proefvakken ingericht. Die lagen op een met regenwater gevoed stuk land en dichter bij de waterkant. Er is per vak op twee dieptes gemeten; olivijn op de bodem gelegd of in de grond gemengd. Er waren vier vakken voor Spaans en vier vakken voor Noors Olivijn, twee vakken voor Wollastoniet. Dat is ook een mineraal dat CO2 vastlegt maar met een andere samenstelling (meer calcium).
Verder is gekeken naar het vrijkomen van nikkel.
Er was ook een referentievak, waar geen Olivijn in was verwerkt. Twee Olivijn vakken waren beplant met afwisselend gerst en tarwe om de eventuele effecten daarop te onderzoeken.
Na een proefperiode van twee jaar en vele metingen over 44 meetpunten concludeerden de onderzoekers dat de voorspellingen kloppen, de nikkelverontreiniging beperkt was en er geen nadelige effecten op de beplanting in de proefvakken waren.
Foto: Deltares